Kardiologia
Stomatologia
Neurologia
Ortopedia
Onkologia
Odmładzanie
Chirurgia
Sport
Zastosowani hiperbarycznej terapii tlenowej w neurologii.
Mechanizmy działania hiperbarii tlenowej w schorzeniach ośrodkowego układu nerwowego obejmują :
- zniesienie hipoksji ( niedotlenieniu organizmu),
- poprawę warunków przepływu w mikrokrążeniu,
- poprawę metabolizmu w tkance nerwowej,
- redukcję obrzęku mózgu dzięki wazokonstrykcji ( zwężeniu naczyń ),
- zwiększenie przepuszczalności bariery krew-mózg,
- ochronę już uszkodzonych obszarów w tkance nerwowej,
- ochronę przed późnymi następstwami urazu mózgu.
W chwili obecnej podstawą zastosowania hiperbarycznej terapii tlenowej w schorzeniach neurologicznych są odkrycia dokonane w ramach badań SPECT. Wyniki tych badań dowodzą , że wokół zniszczonej komórki nerwowej istnieje tzw. "cień" - strefa wokół zawału zawierająca pomiędzy komórkami martwymi także komórki nieczynne ( sleeping cells). Znaczna ilość tych komórek jest nadal zdolna do życia nawet w kilka lat po udarze. Dostarczenie do tych komórek tlenu przy użyciu hiperberii tlenowej powoduje ich reaktywację. Przyczynie się też do zmniejszenia obrzęku i zwiększenia elastyczności erytrocytów ( czerwonych krwinek). Odkrycie to jest obecnie podstawą do zastosowania hiperbarii tlenowej w leczeniu udarów, pourazowych uszkodzeń mózgu i porażeń mózgowych.
Udary mózgowe.
Zastosowanie hiperbarii tlenowej przyczynia się do szybszej ( od 40% do 100% ) poprawy stanu klinicznego u chorych po udarach mózgu, co stanowi znacznie lepszy wynik w porównaniu z metodami tradycyjnymi.
Istotnymi czynnikami wpływającymi na leczenie udaru mózgu jest wczesne rozpoczęcie leczenia , oraz częstotliwość wykonywanych zabiegów ( od 10 nawet do 40 sesji trwających 1,5 h). U chorych poddanych terapii tlenowej zaobserwowano wyjątkowo duży stopień redukcji stanów spastycznych wynikających z poprawy funkcji neuronów znajdujących się w uszkodzonych obszarach. Poprawie uległy także funkcje poznawcze i pamięć.
Urazy czaszkowo-mózgowe.
Zabiegi w komorze hiperbarycznej przyczyniają się do redukcji ciśnienia śródczaszkowego. Powoduje to przerwanie błędnego koła zaburzeń metabolicznych w tkance mózgowej wywoływanych niedotlenieniem, niedokrwieniem , obrzękiem i zaburzeniami w działaniu enzymów. Przyczynia się tym samym do przywrócenia metabolizmu tlenowego , redukuje stężenie mleczanów , zwiększa zawartość fosfatazy kreatyninowej i ATP w tkance mózgowej. Tlen dociera w zwiększonych ilościach do obszarów uprzednio niedotlenionych.
Samoistne porażenie nerwu twarzowego.
Dotychczas terapia stosowana w tych przypadkach ograniczała się do interwencji chirurgicznej oraz podawania sterydów , a uzyskiwane efekty leczenia nie były w pełni satysfakcjonujące. Włączenie do leczenia tlenu hiperbarycznego spowodowało znaczącą poprawę efektów leczenia poprzez skrócenie czasu potrzebnego na przywrócenie pełnej funkcji uszkodzonego nerwu.
Źródło:
Zarys medycyny hiperbarycznej, pod redakcją Aleksandra Sieronia i Grzegorza Cieślara, wydanie II, Alfa Medica Press, Bielsko-Biała 2007
Dotlenia mózg i zwiększa jego aktywność. Redukuje obrzęki mózgu, stymulując prace całego układu nerwowego, pobudza do życia oraz przywraca prawidłowe funkcjonowanie uśpionych komórek, poprawia warunki przepływu w mikrokrążeniu. Wspomaga rehabilitację po wylewach i udarach.
Neurologia
